Өөрийн амьдралын талаар өгүүлэхдээ зохиолч, "Ертөнцийг ямар өнгөөр харна чи тэр өнгөндөө л зохицно" хэмээн өгүүлдэг. Энэхүү зохиолыг бүгд л үхлийн тухай гэдэг ч, миний хувьд харьцангуй өөр бодолтой байдаг. Хүний үзэж харах юм бүхэн хязгаартай, гэхдээ та тэр харж буй зүйлсийг хэрхэн хүлээн авахаас шалтгаалж, таны үзэхийн хязгаар өөрчлөгдөж байдаг талаар өгүүлдэг юм шиг санагддаг.
Бүхий л зүйлс цаг хугацаатай байдаг. Өгөгдсөн цаг хугацаандаа өөрийн ертөнцийг та л бүтээж, та л өнгөөр будна. "Үзэхийн хязгаар" өгүүллэгтээ зохиолч, “Би ч үхнэ, Та ч үхнэ ... Цэцэг л үлдэнэ” гэж хэлдэг. Цэцэг бид бүгдээс бага настайг бид мэднэ, гэхдээ цэцэг дахин ургаж нахиалах нь үхээгүй үлдэж байгааг илэрхийлж байна хэмээн харах хэрэгтэй.
Та, би, бид хэн ч амьдралд алдаж онодог, гэхдээ та амьдралын хязгаар болох үхэлтэй тулгараагүй байна шүү дээ. Энэ дэлхийгээр дүүрэн шинэ боломж, шинэ өнгө байхад та юуны учир шантарна вэ? Та дахин цэцэглэх боломжтой шүү дээ. Таны амьдралын хязгаар энэ биш шүү дээ. Та хязгаараа ирэх үед л, одоо боллоо гэж бод, харин тэр хүртэл та амьдарна, хязгааргүй их үзэж харах зүйлстэйгээр оршино, тэр бүгдийг олж харж чадах талаар өгүүлсэн юм шиг санагддаг.
Л.Өлзийтөгс зохиолч өөрийн алдаж оносон бүхнээ тийм л утгаар энэ номдоо нэгд нэгэнгүй өгүүлсэн болов уу гэсэн бодол төрнө...
Ж.Төмөр-Очир
#LawyerBirdie #ХуульчШувуухай #ЭрхЗүйнБлог #ЭрхЗүй #НомынТэмдэглэл #ҮзэхийнХязгаар #ЛӨлзийтөгч #ЭрхЗүйнФилософи #ҮзэлБодол #ТөрсөнСэтгэгдэл #Амьдрал #Үхэл #АлдажОнох #ШинэБоломж #АмьдралынХязгаар #ДахинЦэнэглэх
.