Хуульч Шувуухай

Монтевидейн конвенц

0:00

Уругвай улсын нийслэл Монтевидей хотноо 1933 оны 12 дугаар сарын 26-ны өдөр Америк тивийн улс орнуудын Олон улсын VII хурлын үеэр батлагдсан Монтевидейн конвенц нь улс төрийн шалгуурыг хуульчилж, олон улсын эрх зүй дэх төрийн эрх, үүргийг тодорхойлсон олон улсын гол гэрээ юм. Өнөөг хүртэл энэхүү конвенц нь олон улсын эрх зүйн үндсэн баримт бичиг хэвээр байгаа бөгөөд улс орнууд, олон улсын байгууллагууд өргөнөөр хүлээн зөвшөөрсөн байдаг.

Монтевидейн конвенц нь дөрвөн үндсэн зүйлээс бүрдэнэ.

1 дүгээр зүйл: Улс нь олон улсын эрх зүйн биет бус этгээд ба дараах шаардлагыг хангана.

Байнгын хүн амтай
Тодорхой нутаг дэвсгэртэй
Төр засагтай
Бусад улстай харилцах чадвартай

2 дугаар зүйл: Улс оршин тогтнох нь бусад улс хүлээн зөвшөөрөхөөс хамааралгүй болохыг тунхагласан. Өөрөөр хэлбэл, 1 дүгээр зүйлд заасан шалгуурууд нь бусад улсууд албан ёсоор хүлээн зөвшөөрөгдөхөөс илүүтэй, төрт ёсны байдлыг тодорхойлдог байна.

3 дугаар зүйл: Төрийн улс төрийн үүргийг тодорхойлсон байна.

Бусад улсын эрхийг хүндэтгэх үүрэг
Бусад улсын дотоод хэрэгт хөндлөнгөөс оролцохгүй байх үүрэг
Гэрээ болон олон улсын эрх зүйн бусад эх сурвалжаас үүссэн үүргээ биелүүлэх үүрэг

4 дүгээр зүйл: Конвенцын зарчмуудыг бусад улс хүлээн зөвшөөрсөн эсэхээс үл хамааран бүх улсуудад хэрэглэхийг баталсан.

Монтевидейн конвенц нь улс төрийг тодорхойлох тодорхой бөгөөд нийтээр хүлээн зөвшөөрөгдсөн тогтолцоог бүрдүүлж, төрийн бүрэн эрхт байдал, нутаг дэвсгэрийн бүрэн бүтэн байдал, улс орнуудын олон улсын тавцан дахь зан үйлтэй холбоотой олон улсын эрх зүйн үндсэн зарчмуудыг тусгасан ач холбогдолтой.

Төрт ёсны эрх зүйн ойлголтыг төлөвшүүлэхэд гол үүрэг гүйцэтгэсэн бөгөөд олон улсын эрх зүйн маргаан, дипломат хэлэлцээнд дурдсан байдаг.

Зүүлт тэмдэглэл

Гэрээний талууд: Бразил, Чили, Колумби, Коста-Рика, Куба, Бүгд Найрамдах Доминик Улс, Эквадор, Салвадор, Гватемал, Хайти, Хондурас, Мексик, Никарагуа, Панам, АНУ, Венесуэл.

Гэрээнд нэгдэн орсон ч ёсчлоогүй улсууд: Аргентин, Парагвай, Уругвай, Перу.